Van ‘moeten’ naar gewoon doen
In april moest ik ineens met de fiets naar mijn werk.
De auto stond bij de garage, het was koud, en eerlijk? Ik had er totaal geen zin in.
Normaal gesproken zou ik bij dit weer never nooit voor de fiets kiezen.
Maar ja, soms is de nood hoog en moet je gewoon. 

Een half uurtje heen, een half uurtje terug.
En weet je? Het was eigenlijk hartstikke prima.
Ja, het was koud — maar daar kun je je op kleden. En straks wordt het beter weer.
Uiteindelijk had ik wél een uur frisse buitenlucht en beweging te pakken.
Voelde ik me daarna fitter en blijer? Ja. 

En toen realiseerde ik me: dit is gedragsverandering.
Pas als de nood écht voelbaar is, kom je in beweging. 

Niet omdat je ineens zin hebt.
Maar omdat je geen andere keuze ziet.
Omdat het moet. 

En daarna ontdek je dat het eigenlijk iets goeds oplevert.
Misschien zelfs iets dat je wilt blijven doen. 

Met voeding werkt het net zo.
Zolang alles ‘wel oké’ voelt, blijf je vaak hangen in oude gewoontes.
Pas als je energie op is, je lijf protesteert komt die eerste stap.
Niet altijd leuk, maar vaak wél precies wat je nodig had. 

Dus misschien zit jij ook te wachten tot het móét.
Of… kun je jezelf vandaag al het duwtje geven dat je eigenlijk nodig hebt? 

Klein stapje, groot verschil. 

En het mooiste?
We zijn nu twee maanden verder — en ik fiets nog steeds één keer per week naar mijn werk.
Een nieuwe gewoonte die ik erin wil houden. 

Benieuwd welke kleine stap voor jou zou kunnen werken? Neem gerust contact op — ik denk graag met je mee.